Afgelopen avond is vrij rustig verlopen. Er zijn wel een aantal gesprekken geweest tussen bewoners. Zo spraken Linda en Elsa kort over medebewoner Axel.
Volgens Linda probeert Axel zich nu echt in de groep te wurmen. Hij moet zijn naam even mooi zien te maken. Dat valt me wel tegen. Hij zei echt dat hij zou praten met iedereen voegt ze eraan toe. Ja antwoordt Elsa maar het moet je niet tegenvallen. Want je moet je voorstellen, het is ook een hele opgave he. Hij gaat zichzelf blootgeven. Zeker zegt Linda maar hij kan ook denken ik zeg nou niks meer want nou lukt het al een beetje om aan te sluiten. Maar Niels en hij praten niet he. En daar zou ik me niet prettig bij voelen. Als ik een probleem had met iemand in het huis hier en je moet die mensen ontwijken en je zegt er niks tegen, dat voelt niet fijn want je zit continue bij elkaar. Maar misschien is hij gewoon niet ready merkt Elsa op. Soms ben je ready om iets te zeggen, dat je zegt ik doe het morgen maar is hij niet ready daarvoor. Je kent hem niet. Hij heeft de fout gemaakt om te zeggen ik ga het doen. Misschien valt je dat tegen. Mij valt niks tegen benadrukt Linda. Ja, dat hij dat gezegd heeft ja…
Wat later hebben Mattheüs en Milena een gesprek. Mattheüs schat de kansen van Milena in het spel hoog in. En bij sommigen waarvan hij eerst dacht dat ze hoog zouden komen zijn ineens erg veranderd. Mattheüs noemt hierbij “E” als voorbeeld. Milena wijst vervolgens met haar vingen waarop Mattheüs zegt ja ook. Milena had van beide niet gedacht dat ze hoge kansen hadden. In het begin heeft iedereen zijn eigen mening en is sociaal. Maar als de tijd vordert leer je de mensen beter kennen en zie je ze ook veranderen. Mattheüs is het hier helemaal mee eens. Dan komt hun eigen ik naar buiten.
Afgelopen avond is er niks meer duidelijk geworden over het mysterieuze kistje wat Niels mee de dagboekkamer in heeft genomen en daar moest openen. Wellicht komen we hier op deze nieuwe dag achter?