Jeffrey moest na de laatste live show het Big Brother huis verlaten. Voordat hij de buitenwereld in ging gaf hij nog een interview. Hoe kijkt hij terug op zijn verblijf in het Big Brother huis?
Het is heel raar begint Jeffrey. Ik weet het echt niet goed. Ik baal enorm. Ik had het ergens wel zien aankomen maar ik had er nog goede hoop in. Het is makkelijk gezegd achteraf maar ik ben altijd mijzelf geweest. Ik heb mijn mindere kanten laten zien. Ik wou net mijn positieve kant laten zien. Probeer u in mijn hoofd te plaatsen. Als je al een maand op de vloer slaapt in een kamer waardat iedereen zijn bed heeft. Iedereen die rondom u zit heeft zijn kleren. Jij bent de enigste die nog niet zijn kleren heeft. Klinkt heel stom. Klinkt heel belachelijk als ik het zeg. Op dat moment heb je niks anders buiten dat. En ja gewoon spanningen in het huis. Veranderingen in het huis. Het kwam allemaal samen. Ik ben niet goed om mijn emoties te accepteren. Ik vind geen houding met mijn emoties. Dat heeft er misschien voor gezorgd dat ik misschien een muur om mij heen heb gebouwd. Iedereen die aan die muur kwam werd geëlektrocuteerd. Zo zou ik het misschien omschrijven. Dat is een kant van mijzelf die ik niet zou willen zijn.
Ik heb heel veel chance gehad met de mensen rondom mij. Keanu, Mattie en zeker Jolien. Die er voor mij waren en mij uit de negativiteit hebben kunnen trekken. Als het u een beetje teveel wordt en vooral in mijn geval is het oke om je emoties te accepteren, erover te praten en verder te kijken dan alleen de negativiteit. Het is nu echt gedaan. Dit is waarvoor ik het heb gedaan. Mij te amuseren. Gewoon trots op mijzelf te zijn. Ik kan wel trots zijn op mijzelf, ik ben trots op mijzelf. Maar dat ga ik gewoon missen, het was voor mij nog niet gedaan. Ik had nog heel veel van mijzelf willen laten zien. Een andere kant van mijzelf, een zorgzame kant. Een kant die misschien meer zoiets heeft van het spel even loslaten en meer genieten. Ik heb dat voor mijn gevoel misschien wel te weinig gedaan. De romantische kant van mijzelf, nu met Valentijn bijvoorbeeld. Ik denk dat Jolien het zwaar gaat krijgen de eerste dagen. Maar ik ben heel blij dat Keanu, Mattheüs er voor haar gaan zijn. Ik ben er ook gerust in dat ze er voor haar gaan zijn. Ze heeft mij beloofd dat ze gaat strijden. Ik hoop dat ze de persoon blijft wie dat ze was. Ik hoop dat zu nu dat ze zonder mij is zichzelf meer kan ontplooien en dingen voor haarzelf kan ondervinden. En dat ze haar eigen ook kan laten zien. Want nu hadden we het gevoel dat het vooral Jolien en Jeffrey was. En nu is het tijd voor Jolien. De prachtmeid. Die niemand moet onderschatten. Ik kan nu wel zeggen dat ik verliefd ben en haar graag zie. Ik zal op haar wachten en ik hoop dat ze het heel goed doet. Ik zie haar terug in de finale want ik schat haar heel hoog en ik zie haar zeker in de finale staan.
Ik was wel gelukkig thuis gaat Jeffrey verder. Maar ik had het gevoel dat ik zoekende was naar wat ik wou. Ik had geen verplichtingen. Ik had ook niks op moeten geven of zo. Behalve mijn vrijheid. Dus ik had hier nog tot december kunnen zitten als het moet. Maar ja, ik ga naar huis en thuis heb ik het niet slecht. Ik ga zeker met een goed gevoel naar huis. Wat ik het meeste meeneem is het is oke om mezelf te zijn. Niet iedereen mag u. Je hoeft niet met iedereen overeen te komen. Ik vind dat mensen die zichzelf zijn hun ware aard tonen nog altijd de mooiste en puurste mensen. Dan mensen die een masker opzetten en zich goed willen voordoen. En je moet je niet schamen of je niet onzeker voelen door wie dat je bent. Maar je moet gewoon recht in je schoenen staan en zeggen dit ben ik. En ook gewoon kunnen en durven laten zien aan de wereld. Ik heb ook geleerd om mijn emoties te aanvaarden. Om het ook uit te spreken. Dat is iets waar ik veel moeite mee had. En daar heb ik nog altijd moeite mee. Maar de eerste stap is gezet en ik sta er ook open om eraan te werken. Dus in principe heb ik wel genoeg geleerd. Ik heb een leuke tijd gehad, dat ga ik niet vergeten.