Niels moest enkele dagen geleden het Big Brother huis verlaten. Voordat hij de buitenwereld in ging gaf hij nog een interview. Hoe kijkt hij terug op zijn verblijf in Big Brother?
De eerste Belg naar huis op een normale manier begint Niels. Raar hoor. Heel vreemd. Voor mijzelf ben ik helemaal oke. Ik was in gevecht met mezelf. Over heimwee en mentaal. Mentaal heb ik wel veel geleerd maar fysiek was ik aan het opraken. Het is een heel zwaar seizoen geweest, of nog altijd. In het begin was het allemaal nog van we moeten strijden voor alles. Alles lijkt leuk. Tot een bepaald moment dat iedereen in de fase raakt dat hij honger heeft. Dat hij gefrustreerd wordt en dan komen bepaalde elementen, ook van mij, slechtere elementen naar boven. Ik ben mezelf niet geweest, mensen kennen mij als de luidste, de meest actieve persoon van de groep. Maar hier kom je met negen andere mensen die je niet kent. Maar ze zijn allemaal de luidste uit hun groep. En dat heb ik van mezelf gemerkt dat ik er helemaal van onder was. Maar het kan niet zijn dat ik mijzelf niet getoond heb, dat zou cliché zijn. Ik heb mezelf getoond van een andere kant waar ik zelf ook van geschrokken ben. Dat is op zich niet slecht om dat te ervaren.
Ik hoop dat de mensen ook de gevoelige kant van mij gezien hebben gaat Niels verder. Maar ik vrees dat ze enkel de fanatieke en tactische speler hebben gezien. Elk spel ga ik aan met 100 procent. En misschien uit mijn enthousiasme komt dit over als tactisch, bot of kort. Maar op zich ben ik naast dat wel een heel erg gevoelig persoon. En ik hoop dat de mensen daar ook een fractie van zien. Dus als ik negatieve commentaren krijg dan neem ik dat er graag bij. In het huis kwam ik heel goed overeen met Jordy. Ik heb hem een paar levenslessen proberen te geven. En ik heb er ook bij verteld dat ik nog altijd dezelfde fouten maak ook al ben ik dan tien jaar ouder. Wij hadden een heel mooi gesprek dat hij alles zwart-wit zag. En ik hoop dat hij ook in zijn grijze zone denkt. Dat niet alles zwart-wit is En dat het leven veel mooier is als je de grijze zone ook toelaat. Daarmee bedoel ik dat als mensen iets verkeerds doen in jouw ogen omarm dat. En probeer het te begrijpen vanuit hun standpunt.
Ik ga Jordy sowieso nog horen en zien. Ik hoop dat hij sowieso naar Blankenberg komt. We zullen samen wijnen en bier drinken. Maximaal vier voor hem want dan is het licht uit. Ik kan niet in woorden uitleggen wat dit allemaal doet met een mens. Of hoe je dit beleefd. Ik denk dat enkel mensen van dit seizoen of zelfs vorige seizoenen in bepaalde maten kunnen aanvoelen. Ik hoop dat het avontuur ook mooi eindigt. Dat er geen persoonlijke vetes of wat dan ook tevoorschijn komen achteraf. Wat ik zeker ga meenemen uit de tijd in het huis naar nu. Is stil staan bij de dingen die evidentie lijken. Die heel leuk zijn. Want ik heb echt waar ontdekt dat mijn leven misschien saai is voor anderen. Maar ik ben heel blij met mijn beperkte kring. Ik ben heel blij met de mensen rond mij en ik waardeer iedereen die rond mij staat. Big Brother heeft het goed omschreven. Ik heb gelachen en gehuild. Mooie en moeilijke momenten beleefd. Eigenlijk is het een tijdreis geweest die vier weken. Wat je buiten in die jaren beleefd qua emoties. Ik heb vriendschappen doen ontstaan. Ik heb discussies gehad met mensen. Met mensen die je niet kunt ontlopen. Dus je leert jezelf kennen. Dat je alles moet relatieveren en doen. En toch heb ik voor mijzelf wel mooie lessen geleerd. Voor mij is dit avontuur geen mislukking en ik ben blij in dit seizoen terecht ben gekomen. Ik zou niet van seizoen willen wisselen nee.