Als Peter uit de dagboekkamer gekomen is, is hij emotioneel. Ook voor hem word het duidelijk dat hij waarschijnlijk genomineerd is en hij of Kitty het huis moet verlaten. In de badkamer gaat hij zitten en barst in huilen uit. Vera en Grace zijn er ook en bieden hem troost. Peter huilt enige tijd en mompelt dat hij niet naar huis wil. Ik neem het niemand kwalijk zegt Peter dan. Maar dit is gewoon heel emotioneel. Grace had al verwacht dat het er een keer eruit zou komen bij hem. Dit is echt een f*cked up spel benadrukt ze. Het komt wel goed antwoordt Peter, het is half-half. Vera denkt dat het nu erg spannend word. Het is nog te vroeg gaat Peter verder. Ik weet hoe moeilijk het is om keuzes te maken en als ik erin blijf moet ik ook keuzes maken die hartverscheurend kunnen zijn. Maar het gaat om de emoties. Zaterdag gaat het heel moeilijk zijn voor mij maar ook voor Kitty. Keuzes zijn altijd moeilijk, je hebt een leuke tijd gehad en je deelt veel met elkaar. Maar je zit hier nog maar 14 dagen he, alles gaat zo snel. Grace voelt dat Peter blijft en Vera denkt er hetzelfde over.