Afgelopen avond hebben Elsa en Wicky nog een gesprek in de woonkamer, de rest van hun medebewoners liggen al op de slaapkamer. Al snel gaat het over de nominaties en de huidige groep.
Wicky laat weten dat als hij blijft nog wel wat achter de hand is. Het is echt nog niet gedaan. Ik ben hier ook om het spel te spelen dus. Ik ben er helemaal klaar voor. Iedereen speelt zijn spel op zijn manier antwoordt Elsa. Dan gaat het over Axel. De twee vinden hem sterk. Maar hij trekt het nu niet merkt Elsa op. Maar ja je bent niet thuis, iedereen maakt lawaai. Ook ’s avonds echt zo zielig. Ze zijn nu wel rustig. Ze slapen antwoordt Wicky. Of ze fluisteren lacht Elsa. Nu mogen ze het. Daar ben ik ook moe van hoor. Ik vind dat zo onbeschoft als je in gezelschap zit fluisteren. Ik vind het onbeschoft als het hier gebeurd antwoordt Wicky. Daarom zonder ik mij ook af geeft Elsa toe. Ik denk laat me weggaan dan hoef je niet te fluisteren. Wicky vindt het ook respectloos. Heel veel mensen doen het in bijzijn van. Ik weet het zegt Elsa. We zijn allemaal volwassen maar het is echt kinderachtig. Maar de eerste scheurtjes zijn er merkt Elsa dan op. Dit is het begin denkt Wicky. Daarna besluiten de twee nog even snel de laatste vaat af te wassen en duiken dan hun bed in. Op naar een nieuwe dag.